Wat gebeurde daar allemaal op het WSR-Café op 9 november? Wat was de bedoeling?! Dat vroegen sommige aanwezigen zich misschien wel af. Geen water, geen groen te bekennen, geen bezoek aan een tuin. Niet eens een presentatie van een landschapsontwerper. Wel spelletjes, Aikido, creativiteit en goede gesprekken. Maar dat is toch helemaal geen WSR-inhoud? Juist wel!
Al vaker hadden wij ons afgevraagd bij Water Sensitive Rotterdam (WSR) of we de jongste generatie wel voldoende betrekken bij ons gedachtegoed en hoe we dat het beste kunnen doen. Zo ontstond het idee om het volgende WSR-Café te richten op de nieuwe generatie stadmakers: de stagiairs en managementtrainees van gemeente, waterschappen, wooncorporaties en andere WSR-partijen in de stad. Want hoe tof is het als zij elkaar over de grenzen van hun organisaties heen leren kennen? Als zij nu al een netwerk van doeners en veranderaars opbouwen in de stad? En hoe tof is het voor de senior professionals en stadmakers om de aanstormende generatie te leren kennen en hún manier van werken. En dus besloten we met het WSR-Café: The Next Gen een begin te maken met een toekomstbestendig netwerk van stadmakers.
En de toekomst is: samenwerking. Binnen organisaties, maar vooral ook weer: dwars over organisatiegrenzen heen. Elders op deze site, in het artikel Drie toekomstdromen van Florian Boer zegt Florian niet voor niets: ‘Voorheen was het zo: de rioleur legt buizen onder de grond, gooit er zand over en dan mag de landschapsarchitect boven de grond aan de gang. […] Dat wordt nu doorbroken. In de Agniesebuurt beginnen de rioleur, landschapsarchitect en buitenruimtebeheerder samen de tekenpen vast te houden. Dat vraagt een hele cultuuromslag!’ En wij van WSR zeggen dan: ‘Wat geldt voor het riool, geldt ook voor alle andere complexe uitdagingen in onze samenleving!’
En dus hebben we met het WSR-Café alvast een stap genomen in die grensoverschrijdende samenwerking. Door workshops te organiseren die zich richten op cruciale aspecten ín die samenwerking: co-creatie, bewust zijn van belangen en het aangaan van ware verbinding.
De co-creatie vond plaats in de fabulous workshop ‘Wij zijn’ van Superduo (Judith van den Berg en Geneviève Kooijman), waarin de deelnemers werden uitgedaagd in drie kwartier een beweging (realistisch of louter fantasie) op te richten, het concept helemaal uit te werken (Waar is de beweging voor of tegen? Waar, hoe en hoe vaak ontmoeten de deelnemers elkaar?) en een installatie van hun ontmoetingsplek te maken. En dat lukte! We waren getuige van de oprichting van The Right to Disconnect, Stouter dan een Kabouter, Water Loesje, De Alternatieve Economische School, Society voor Tijd en Ruimte, Anti-Klaagmunten, De Aandachttrekkers, 50 Shades of Green, en nog veel meer mooie bewegingen.
Het stilstaan bij ‘ware verbinding’ gebeurde ondertussen in de Aikido-workshop van Anita Paalvast (communiceren vanuit ontspannen kracht, balans brengen in een situatie in disbalans), de fuck-up sessie van Arthur Tolsma en het spel ‘Over je grenzen’ van Niels van der Schraaff. Met het bewust zijn van belangen (o.a. eigen vs gezamenlijk belang), strategisch nadenken, samenwerken en onderhandelen werd gespeeld in Floodcom (Nikéh Booister), Harvest (begeleid door Niña Visser) en het X en Y Spel (begeleid door Esther Barfoot).
Om deze workshops in te kaderen, vertelde futurologe Jacintha Scheerder eerder op de middag over de technologische ontwikkelingen die ons te wachten staan (volgens sommigen: upload your brain). Maar vooral ook over de tegenstellingen van straks, die ook nu al vraagstukken opleveren voor de samenleving (ook voor WSR), zoals geleidelijke verandering vs revolutie, bottom up vs top down, vrijheid vs controle, going local vs global, etc.
Tot slot, was er natuurlijk de fameuze WSR-borrel, die nog lang en gelukkig duurde… En waar de aanwezige gave Rotterdamse doeners elkaar écht konden leren kennen. 😉